Medytacja Mt 8,23-27
Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.
Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).
Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Wyobraź sobie jezioro, które z lotu ptaka ma kształt gruszki (166 km kwadratowe), jest głębokie (średnio 25,5 m2, maksymalnie 43 m2) i z obu stron otoczone górami. Niskie położenie i otoczenie wysokich wzgórz powodują, że jezioro charakteryzuje się nagłymi i gwałtownymi burzami. Na tym jeziorze zobacz łódź, w której jest Jezus wraz z uczniami. Jezus śpi, uczniowie może łowią ryby, może rozmawiają. Nagle zaczyna zrywać się wiatr, zaczyna padać, słychać grzmoty i błyskawice. Uczniowie wpadają w panikę, zaczynają budzić Jezusa i wołać, by coś zrobił, bo giną. Jezus spokojnie wstaje i uspokaja burzę, nastaje cisza. Bądź uczestnikiem tej sceny.
Prośba o owoc medytacji: o zaufanie Jezusowi
1.… wielka burza, że fale zerwały łódź. A On spał.
Zrywa się wielka burza, wydaje się że woda wpada do łodzi, wiatr przechyla łódź z jednej strony na drugą. Czy rzeczywiście jest możliwe, aby w takich warunkach spać? A Jezus śpi. Może więc ta burza nie była taka gwałtowna, może nie było realnego zagrożenia? Może tylko uczniowie aktualną sytuację spostrzegali jako zagrażającą ich życiu? Może ta burza była w rzeczywistości przysłowiową burzą w szklance wody?
Jakie są twoje burze? Jak je postrzegasz, odczuwasz? Bóg przychodzi do ciebie również w burzy, jaki zauważasz sens twoich życiowych burzy?
2. Potem wstał, zgromił wichry i jezioro i zapanowała głęboka cisza.
Wydaje się, że można powiedzieć, że jak Jezus działa panuje głęboka cisza. Tam nie ma fajerwerków, Jego aktywność nie jest widowiskowa, nie dzieją się cuda w ludzkim rozumieniu. Jezus nie potrzebuje tworzyć widowiska, być oklaskiwanym. On przychodzi w ciszy i raczej przywraca normalność, pomaga w podejmowaniu się codziennego trudu, obowiązków. Może Jego przychodzenie na ratunek jest inne niż ty oczekujesz?
Jakiej ty interwencji oczekujesz od Jezusa? Zauważ te sytuacje, kiedy Jezus bez nagłaśniania działa w twoim życiu. Gdzie i jak dostrzegasz Jego działanie? Co – jakie zdarzenia – uczą cię ufności Jezusowi?
3. Kimże On jest (…)?
Spotkaj się z Jezusem tak jak potrafisz. Może On zada Ci pytanie: kim jestem dla ciebie? Co Mu odpowiesz?
Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.
Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).
Dodaj komentarz
Chcesz dołączyć do dyskusji?