Medytacja Mt 7,6. 12-14

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus siedzi na górze. Wokół Niego tłum ludzi. Ty też tam jesteś. Zobacz jak wygląda Jezus, usłysz Jego ton głosu. Jezus mówi o bramie, przez którą przechodzą ludzie idący do Boga. Spójrz na siedzących ludzi, zobacz ich twarze, reakcje. Poczuj zapach powietrza.

Prośba o owoc medytacji: o pragnienie szukania woli Boga

1. Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie.

Czy tak robisz w swoim życiu? Czy robiąc coś dla drugiej osoby bierzesz pod uwagę jej sytuację, jej pragnienia? Czy kierujesz się większą chwałą Bożą?

Zachęcam Cię, abyś w najbliższym tygodniu wdrożył tę zasadę w swoje codzienne życie, nie tylko w stosunku do tych, którzy są Ci bliscy i łączą Cię przyjemne relacje, ale również w stosunku, do tych z którymi masz trudne relacje.

2. Każdy z nas wiele razy w życiu przechodzi przez bramy, które prowadzą do coraz bliższej relacji z Bogiem. Brama nie jest duża, więc zanim przez nią przejdziemy musimy zrzucić bagaż, który niesiemy na plecach. Co jest tym bagażem? Może schematy, przekonania, uzależnienia? A może, aby przejść przez bramę musisz tylko pragnąć Bożej miłości, pragnąć być jak najbliżej Boga?

Zobacz swoją bramę. Jezus teraz chce Ciebie przeprowadzić przez Twoją bramę. Pozwól Jezusowi przeprowadzić Cię przez bramę. On robi to z Miłości do Ciebie.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).