Medytacja Mt 5,13-16

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Zobacz na stoku góry tłum ludzi. Jedni stoją, inni siedzą. Jezus też tam jest. Ty też jesteś: może w pobliżu Jezusa. Jezus mówi do wszystkich, że są solą ziemi i światłem dla świata. Zobacz jak ludzie słuchają Jezusa i reagują na Jego słowa. Jak Ty się tam czujesz?

Prośba o owoc medytacji: o odwagę odpowiadania na Boże zaproszenia

1.Ty jesteś solą ziemi i światłem dla świata.

Jezus mówi do Ciebie, że jesteś niezwykle cenny, wartościowy. On wzywa Ciebie, abyś był solą ziemi i nadawał smak świętości, miłości tam gdzie żyjesz, gdzie teraz jesteś. Co to dla Ciebie znaczy? Jak odpowiadasz na Jego wołanie?

Jesteś też światłem, by oświecać ciemności, by dawać nadzieję i radość innym, by pokazywać działanie Boga. W jaki sposób to czynisz? Gdzie? Dla kogo jesteś światłem? Do czego jesteś zaproszony?

2. Nikt sam z siebie nie jest zdolny do bycia światłem. Najpierw musisz nim zostać napełniony, musisz pozwolić Bogu, aby On napełnił Cię swoim światłem. Jak tworzysz w sobie przestrzeń na Boże światło?

3. …niech świeci wasze światło dla ludzi, aby widzieli wasze dobre czyny i chwalili waszego Ojca, który jest w niebie.

Spójrz na siebie, na Twój ostatni dzień i zobacz swoje dobre czyny. Zobacz też ludzi, których spotkałeś, swoich najbliższych: jakie ich dobre czyny dostrzegasz, jakie dobro od nich dostałeś (wymień konkretne dobra, nazywaj je)? Podziękuj za nie Bogu, tak jak potrafisz.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).