Medytacja Mt 18,12-14
Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.
Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).
Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Stado owiec na górskim pastwisku, pasterz liczy swoje owce i stwierdza, że jednej brakuje. Zostawia, te które są i wyrusza na poszukiwanie zaginionej. Odnajduje ją i wraca szczęśliwy z odnalezioną owcą. Gdzie Ty jesteś i kim jesteś w tym obrazie.
Prośba o owoc medytacji: o wytrwałość w kroczeniu za Jezusem
1. Jak się wam wydaje?
Jaki musi być pasterz, co Nim kieruje, co popycha do takiego szalonego działania, by zostawić 99 owiec i szukać jednej zaginionej? W jakich przestrzeniach życia Ty też tak się zachowujesz? Jakie są Twoje motywacje? Jakim pasterzem jesteś dla znajomych, rodziny, dzieci, dla tych, którzy nie potrafią sami o siebie zadbać i dla tych, z którymi masz trudne relacje? Zauważ, że Jezus nie karci zagubionej owcy, nie ocenia i nie osądza. Jak Ty odnosisz się do zagubionych, tych których nie lubisz, tych którzy wydają się Tobie nieprzychylni, tych których nazywa się marginesem społecznym? Co dla Nich robisz?
Dlaczego owca zagubiła się? Co mogło doprowadzić do jej odejścia od stada, do wyjścia poza drogę wiodącą do celu? Jakie było jej posłuszeństwo w stosunku do Pasterza? Dlaczego i kiedy Ty schodzisz ze ścieżki wiodącej do pełni życia? Co blokuje Cię, a co dodaje sił, by iść drogą do Celu – Najwyższego Dobra?
2. 100 owiec symbolizuje jakąś pełnię. Brak jednej oznacza niedoskonałość. Zobacz, co jest Twoją słabością, zagubieniem? Spotkaj się z tym. Zaproś Jezusa, aby pomógł Ci odnaleźć Twoje ograniczenia i przywrócił im życie, tzn. pokazał dobro, które masz dzięki tym słabościom.
3. Wyobraź sobie, ze jesteś tą zagubioną owcą, której poszukuje Jezus. Dlaczego chce Ciebie odnaleźć? Co masz takiego wyjątkowego, że Jezus właśnie Ciebie potrzebuje?
4.Jezus szuka Ciebie z Miłości i dla Miłości. A co Ty robisz i co możesz zrobić dla Chrystusa?
Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.
Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz. (CD54).
Dodaj komentarz
Chcesz dołączyć do dyskusji?