Medytacja Mt 11,20-24
Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.
Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).
Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus stoi wśród tłumu ludzi na rynku w mieście. Mówi do nich o bólu, który odczuwa w sobie z powodu niewiary wśród ludzi, z którymi najwięcej przebywał, i którzy mieli wiele okazji widzieć cuda Jezusa i bezpośrednio doświadczyć Jego miłości. Dostrzeż na twarzy Jezusa smutek, może złość. Poczuj Jego rozgoryczenie. Popatrz na ludzi jak wyglądają i reagują na słowa Jezusa. Spróbuj siebie odnaleźć w tej scenie.
Prośba o owoc medytacji: o zaufanie Jezusowi
1.Jezus czyni wyrzuty miastom, że się nie nawróciły, czyli nie zmieniły swojego sposobu myślenia. Jak Ty zmieniasz swój sposób myślenia? W jakich przestrzeniach potrzebujesz zmiany? Jakie opory pojawiają się w Tobie przed zmianami? Co może dodać Ci odwagi, abyś zrobił krok do przodu?
2.Bo gdyby w Sodomie dokonały się cuda, które u Ciebie miały miejsce….
Każdy z nas codziennie otrzymuje dary i łaski od Boga. Dzisiaj Jezus przestrzega nas przed niewykorzystaniem tych darów, czyli można powiedzieć, że zachęca do korzystania z otrzymanych dóbr i dzielenia się nimi z innymi. Św.Ignacy z Loyoli zostawił nam modlitwę rachunkiem sumienia, która pomaga nam zobaczyć czym każdego dnia obdarował nas Bóg. Bowiem pierwszy punkt tej modlitwy brzmi: stanąć w obecności Bożej i dziękować za otrzymane łaski. Zobacz dzisiaj jakie cuda Jezus czyni w Twoim życiu? Jakie dary od Niego dostałeś i co dalej z nimi zrobiłeś. Jak je wykorzystałeś?
Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.
Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).
Dodaj komentarz
Chcesz dołączyć do dyskusji?