Medytacja Mt 10,7-13

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus z uczniami idą drogą z miasta do miasta. W trakcie drogi Jezus zaczyna mówić uczniom, że ich zadaniem jest głoszenie Dobrej Nowiny. NIe  mają jednak zabierać ze sobą ani środków płatniczych, ani bagażu, ani dodatkowego ubrania. Zobacz jak przyjmują to uczniowie? Może też jesteś z nimi.

Prośba o owoc medytacji: o zaufanie Jezusowi

1.Nie troszczcie się o to, by mieć przy sobie złoto, srebro czy miedziaki. Nie bierzcie też w drogę torby podróżnej, dwóch ubrań …*

Jezus wysyła uczniów, aby głosili Słowo Boże. Nie pozwala im zabrać ze sobą dodatkowego bagażu ani troszczyć się zbytnio o złoto czy inne środki płatnicze. Dlaczego? Dlaczego Jezus wzywa do ubóstwa i czym ono jest? Czy czasem troska o bezpieczeństwo materialne, psychiczne nie powoduje, że przestajemy widzieć cel, do którego powinniśmy dążyć? Im więcej bogactwa gromadzimy, tym bardziej je chronimy. Im bardziej trzymamy się naszych schematów myślowych, naszych ograniczających przekonań, lęków tym większy staje się nasz bagaż i tym mniej uwagi jesteśmy w stanie dać Bogu. Nie chodzi więc może o to, aby pozbyć się wszystkiego, ale aby mieć w sobie wolność, która pozwoli nam przede wszystkim dbać o cel naszej wędrówki i tym samym wychodzić poza własną strefę komfortu.

Jaki jest twój bagaż, co w nim nosisz? Wyjmij z niego to, co przeszkadza ci w nawiązywaniu coraz bliższej relacji z Bogiem, z innymi.

2.  Gdy zaś wejdziecie do domu, pozdrówcie go. Jeśli dom zasługuje, niech przyjdzie do niego wasz pokój; jeśli na to nie zasługuje, niech wasz pokój do was powróci.*

a) Jezus mówi uczniom, aby pozdrowili dom, do którego wchodzą. Można powiedzieć współczesnym językiem, że uczniowie mają dobrze życzyć i wówczas jego mieszkańcy domu otrzymają pokój, czyli poczucie głębokiego bezpieczeństwa, zaufania, radości. Zastanów się co znaczą twoje słowa pozdrowienia, dzień dobry, witaj – z jaką intencją je wypowiadasz?  Jak wpływa ona na twój przekaz i odbiór przez drugą osobę? Co twoje pozdrowienie wywołuje w drugim człowieku: pokój czy niepokój?

b) Czasem pomimo, iż dajemy komuś szeroko rozumiany pokój, lub sami go otrzymujemy nie potrafimy go przyjąć. Tym pokojem może być dobre słowo, pochwała, komplement … – dar od drugiej osoby. Co przeszkadza Ci a co pomaga w przyjęciu tego daru? Jaką masz w sobie gotowość i odwagę na jego przyjęcie? Jaką masz w sobie odwagę, by komuś taki dar podarować?

3. W rozważanej perykopie Jezus wysyła uczniów, by głosili Dobrą Nowinę. Dzisiaj, teraz Jezus ciebie prosi, byś tą Dobrą Nowinę zaniósł swoim najbliższym, tym których dzisiaj spotkasz. Do jakich konkretnych zadań (to nie oznacza nieosiągalnych, czy widowiskowych, może to być uśmiech do kogoś, może to być pełne akceptacji spojrzenie, a może zrobienie dobrego posiłku …) Jezus cię zaprasza?

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54). 

* wg Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Edycja Świetego Pawła, 2009