Medytacja Mk 1,21-28

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Miasto Kafarnaum położone jest na północnym krańcu Jeziora Galilejskiego, ok. 5 km od rzeki Jordan. Znajdują się tam: ośrodek rybołówstwa, posterunek celny, synagoga. W szabat Jezus wraz z kilkoma uczniami przybywa do tego miasta i wszyscy wchodzą do synagogi. Są tam ludzie. Jezus zaczyna nauczać. Jeden człowiek nagle krzyczy do Jezusa: co się tu do nas wtrącasz (…)? Przyszedłeś nas zniszczyć? (przyp. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Edycja Świętego Pawła, 2009r.) Jezus rozkazuje złemu duchowi, aby opuścił tego człowieka. Zły duch odchodzi. Obecni w synagodze są zdumieni, zaskoczeni tym zdarzeniem. Zobacz, gdzie Ty jesteś, jak się zachowujesz, reagujesz, co czujesz.

Prośba o owoc medytacji: abym stawał się wolnym człowiekiem por. CD 23

1. Jezus uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie

Uczeni w Piśmie byli specjalistami od nauczania, byli teologami opierającymi się na zdobytej wiedzy. Jezus zaś w świątyni przemawiał inaczej. Opierał się na żywej relacji ze swoim Ojcem, napełnionej Miłością. Na czym więc polegała Jego władza? Co takiego innego było w Jego nauczaniu? Przypatrz się Jezusowi. Co takiego niezwykłego jest w Nim? Co Ciebie w Nim urzeka? Spróbuj dokonać rewizji pojęcia władza.

2. …wszyscy się zdumieli… Świadkowie egzorcyzmu, którego dokonał Jezus byli zaskoczeni Jego działaniem. Przychodzili do świątyni, by czytać Pisma, by postępować zgodnie z Prawem. Może traktowali to jako swoją powinność, jako wypełnienie swojego obowiązku, by nie mieć wyrzutów sumienia. Może czynili to bezmyślnie, nie stawiając pytań, nie szukając Prawdy, nie szukając Boga. Nie wystarczy przyjść do synagogi i czytać święte teksy. Nie wystarczy pójść na Mszę Św., odmówić kolejną litanię, różaniec, inną wyuczoną modlitwę (choć i tu Bóg działa). Do wiary potrzebne jest nasze zaangażowanie w żywą relację z Bogiem, spotkanie z Nim. Żywa relacja nie oznacza łatwej, sielankowej znajomości. Może być burzliwa, bardzo emocjonalna, ale jest taką, w której obie strony walczą o siebie nawzajem i chcą jak najpełniej się poznać. Jak wygląda Twoja relacja z Jezusem? Z czego wynika Twoje wypełnianie praktyk religijnych? Jakie są Twoje spotkania z Jezusem? Co czujesz podczas tych spotkań? Czym Ciebie Jezus zdumiewa?

3. W synagodze był człowiek opętany, czyli zniewolony a inaczej – uzależniony, może od rzeczy, używek, relacji, swoich schematów myślenia, działania, lęków, które rządziły jego życiem. Jakie obszary w Tobie są zniewolone? Jakie lęki nie pozwalają Ci na bycie wolnym człowiekiem? Dlaczego? Co Cię najbardziej rozbija wewnętrznie? Jak to wpływa na Twoje życie codzienne, relacje z innymi, Twoje myślenie? Powiedz Jezusowi o tym, poproś Go o pomoc. Zobacz, jak wyglądałaby Twoja codzienność, gdybyś był bardziej wolnym człowiekiem. Jak wtedy byś się czuł? (por. Ćwiczenia Duchowne 140 – 142)

4. Jezus w medytowanej scenie ocala człowieka: jego godność i wolność- żadne złe słowo nie pada w kierunku opętanego człowieka. Do Ciebie Jezus też przychodzi z Miłością. Działa w Twoim życiu na tyle, na ile Mu pozwalasz. Szanuje Ciebie i Twoją wolność. Kocha Cię takiego, jakim jesteś tu i teraz, dzisiaj. Spójrz na Jezusa i pozwól sobie na jakąś formę zażyłości/bliskości z Jezusem. Może Jezus chce coś zrobić?

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).