Medytacja Łk 2,16-21
Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.
Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).
Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Pasterze idą drogę do Betlejem, aby zobaczyć Jezusa. Zobacz, jak wygląda ich droga, jaka jest pora dnia. W końcu docierają do Betlejem i odnajdują Maryję, Józefa i małe niemowlę – Jezusa. Po odwiedzinach wracają do siebie i wszystkim napotkanym ludziom opowiadają o tym, co zobaczyli.
Prośba o owoc medytacji: o zaufanie Bogu.
1.… nadano Mu imię Jezus, którym nazwał Go anioł jeszcze przed Jego poczęciem.
Pomyśl o sobie, o swoim imieniu: jakie ma ono dla Ciebie znaczenie. Tobie Bóg nadał to imię jeszcze przed Twoim poczęciem (imię, które Bóg nadaje zawsze zawiera w sobie Miłość w odróżnieniu od fałszywych imion, które ktoś może sobie nadawać lub inni nadają). Bóg tym samym dał Ci Twoją tożsamość. Zapytaj się siebie: kim jestem, gdzie szukam swojej wartości, tożsamości? Wypowiedz swoje imię, wsłuchaj się w nie, może odkryjesz jego znaczenie (nie czytaj o nim w internecie, ale wsłuchaj się w jego brzmienie). Bóg nadał Ci imię przed Twoim poczęciem, On pragnął byś się narodził.
Pozwól sobie usłyszeć, jak Bóg wypowiada Twoje imię.
2. Pasterze wrócili, chwaląc i wysławiając Boga za wszystko, co usłyszeli i zobaczyli, zgodnie z tym co im zostało oznajmione.
Zachęcam Cię, abyś spojrzał na cały miniony rok: co Bóg Tobie powiedział, pokazał – poprzez sytuacje i ludzi, których spotykałeś. Jakie konkretne dobra otrzymałeś? Podziękuj dzisiaj Bogu za konkretnych ludzi, konkretne zdarzenia (nie mów „za wszystko”). Czego się nauczyłeś i co zrozumiałeś dzięki nim?
3.Początek roku sprzyja nowym postanowieniom. Jeśli też chcesz powziąć postanowienie (albo odejść od pewnych nawyków czy schematów) to zastanów się w jakim celu, w jaki sposób mogą one pomóc wzrastać Tobie, Twoim relacjom z innymi i z Bogiem. Nie rób wielu postanowień, ale jedno małe, jeśli zobaczysz za miesiąc, że jest dobre, to wtedy możesz dołożyć kolejne… małe kroki, dzięki którym będziesz coraz bardziej żyć pełnią życia w Bogu.
Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.
Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).
Dodaj komentarz
Chcesz dołączyć do dyskusji?