Medytacja Łk 10, 38-42

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna:Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu. (CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus przychodzi do Betanii i zatrzymuje się w domu Marty i Marii. Marta zajmuje się różnymi domowymi sprawami, przygotowuje poczęstunek dla Gościa. Maria zaś siada u stóp Jezusa. A Ty co robisz w tej scenie?

Prośba o owoc medytacji: o doświadczenie bycia obecnym w Obecności

Jezus jest gościem w domu Marty i Marii. Marta jako gospodyni jest pochłonięta licznymi posługami, które w Jej odczuciu mają służyć jak najlepszemu ugoszczeniu Jezusa. Marta w taki, być może niezdarny sposób, okazuje swoją miłość Jezusowi. Nawet takie niezdarne/nerwowe próby kochania są początkiem przemiany, również Marty (por. J 11,17-27). Jaka jest Twoja miłość do najbliższych? Jak ją okazujesz? Jak okazujesz miłość Jezusowi? Jak miłość innych i Boga przemienia Ciebie? Jak Twoja miłość przemienia innych?

2. …martwisz się i niepokoisz o wiele, a jedno jest potrzebne.

Jeśli martwisz się o wiele to prawdopodobnie jesteś nieobecny. Jesteś nieobecny w tu i teraz, jesteś też nieobecny w rzeczach, o które się martwisz, bo zazwyczaj dotyczą one przeszłych lub przyszłych zdarzeń. Jeśli więc nie jesteś w chwili obecnej, to gdzie jesteś? Jak możesz żyć teraz, by to życie przeżywać, a nie mówić, że ucieka ono przez palce? Jaka jest Twoja obecność? Co Ci pomaga a co przeszkadza w byciu obecnym tu i teraz? Co jest Twoim jednym?

3. Maria wybrała dobrą część, która nie będzie jej odebrana.Maria dokonała właściwego wyboru. W tej konkretnej sytuacji potrafiła rozeznać co jest najważniejsze, co może zbliżyć Ją do Jezusa. W jaki sposób dokonujesz wyborów w swoim życiu? Czym kierujesz się w swoim procesie rozeznawania spraw? Jakie motywacje Tobą kierują?

Jezus przychodzi do Twojego domu. Bądź obecny w Obecności tak jak potrafisz.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz. (CD54).