Medytacja Łk 1, 26-38

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Zobacz Palestynę, miejsce obolałe do dzisiaj: niepokój, wojna. Spójrz na północ tej krainy, gdzie położona jest niewielka miejscowość Nazaret. Stoi tam synagoga, jest cmentarz i dom zrobiony z gliny, w którym mieszka Miriam. Miriam ma prawdopodobnie ok. 14 -16 lat. Zobacz jaką ma twarz, włosy, jak jest ubrana. Przychodzi do Niej Anioł Gabriel i mówi, że stanie się Matką Boga.

Prośba o owoc medytacji: o łaskę radości z bycia sługą Boga

  1. Bóg wciela się w człowieka, by jak najbardziej zbliżyć się do niego. Czyni to z Miłości. Z tej samej Miłości chciał, byś i Ty został poczęty. Pomyśl przez chwilę, jak niesamowitym wydarzeniem było Twoje poczęcie.
  2. Zatrzymaj się na obrazie: co przeżywa Miriam, gdy Anioł Gabriel daje Jej wewnętrzne poznanie, że stanie się Matką Boga? Ma przecież być żoną Józefa. Jakie uczucia się w Niej rodzą? Jakie pragnienia wypełniają Jej serce? Posłuchaj rozmowy Miriam z Gabrielem. Bądź tam i daj się zauważyć uczestnikom wydarzeń.
  3. Bóg zburzył plan Miriam. Podobnie Bóg przychodzi do Twojego życia. Przypomnij sobie, kiedy Bóg zburzył Twoje plany? Jakie? Co wtedy czułeś i jak reagowałeś? Co odpowiedziałeś Bogu? Jaki to miało wpływ na Twoje życie?
  4. Jestem służebnicą Pana, jestem sługą Pana. Co dla Ciebie znaczą te słowa? Jakie uczucia w Tobie rodzą? Jakim jesteś sługą dla innych, w codzienności?

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).