Medytacja J 6,30-35

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus jest w Kafarnaum, na brzegu jeziora. Dopływają do Niego ludzie na łodziach. Oni poszukują Jezusa. Gdy Go spotykają, pytają się zaskoczeni, kiedy tu przybył. Usłysz rozmowy Jezusa z ludźmi, Jego odpowiedzi i wyjaśnienia dotyczące Królestwa Bożego. usłysz szum jeziora, dotknij piasku nad jeziorem. Znajdź dla siebie miejsce w tej scenie.

Prośba o owoc medytacji: abym pragnął czerpać siłę od Chrystusa  – jedynego chleba życia

1. Jaki znak uczynisz, abyśmy uwierzyli?

Tak często potrzebujemy znaków, potwierdzeń, że coś jest prawdą. Nie tylko w stosunku do Boga, ale też w naszych ludzkich relacjach. Czasem słyszymy, sami wypowiadamy słowa: jeżeli mnie lubisz, kochasz to zrób…, albo stawiamy zarzut: gdybym był, była ważna dla Ciebie to z pewnością byś coś zrobił, zrobiła. Chcemy potwierdzeń. Tak trudno nam zaufać. Nawet sobie samemu. Dlaczego? Dlaczego sam fakt obecności drugiej osoby nie jest wystarczający? Czego oczekujesz od innych, jakich potwierdzeń? Czego oczekujesz od Boga? Jakich znaków? A może inni, Bóg te znaki dają, tylko nie są one takie jakich Ty oczekujesz? Jaką masz otwartość w sobie na dostrzeżenie tych znaków i ich przyjęcie, nawet jeśli są inne niż Ty byś chciał?

2. To Ja jestem chlebem życia…

Jezus daje światu życie. On przyszedł na świat , stał się człowiekiem, by nauczyć nas żyć. Jeśli więc On daje światu życie, jest chlebem życia to i my powinniśmy dawać innym życie. Nasze dobre słowo, szukanie tego co łączy, wydobywanie z innych dobra, a nie dowalanie, wbijanie szpilek, wytykanie błędów jest dawaniem życia.

Jakie jest Twoje codzienne menu duchowe? Czym się karmisz? Czym się napełniasz? Co daje Ci życiodajną energię?

Czym i jak dzielisz się z innymi? Jaki chleb dajesz najbliższym?

3. Pragnienie

Jakie są Twoje pragnienia (fizyczne, duchowe, przeżycia czegoś więcej  itp.)? Jak je zaspokajasz? Czy są takie przestrzenie w Tobie (jakie?), które ciągle wołają o więcej, są niezaspokojone? Dlaczego? Czego potrzebują, by nie czuć głodu i pragnienia? W jaki sposób mogą być zaspokojone? Zobacz, może niektóre Twoje głody, pragnienia nigdy nie zostaną zaspokojone, ale nie zostaną zaspokojone w takim stopniu, w jakim Ty być chciał. Może warto nauczyć się żyć z tym niezaspokojeniem? Co dobrego, pozytywnego możesz  z tego wyciągnąć?

4. Tylko Jezus może nasycić Ciebie do syta. Tylko On może sprawić, że więcej nie będziesz czuć się spragniony. Popatrz na Jezusa, poczuj Jego Miłość i zobacz Jego spojrzenie. Powiedz Mu o swoich głodach i pragnieniach. Poproś Go, abyś zawsze pragnął być karmiony przez Chrystusa pokarmem, tak byś zawsze czuł się nasycony.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).