Medytacja J 3,7-15

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jerozolima podczas święta Paschy. Zapewne jest tam tłum ludzi. Gdy nastaje noc, do Jezusa, który być może jest w jakimś domu, przychodzi faryzeusz Nikodem. On nie chce być zauważony przez innych ludzi. Pragnie porozmawiać z Jezusem. Posłuchaj rozmowy, posłuchaj, jak Jezus tłumaczy, co znaczy powtórnie narodzić się. Gdzie jesteś w tej scenie?

Prośba o owoc medytacji: o otwartość na działanie Ducha Świętego.

 1. Jezus mówi do Nikodema, że trzeba narodzić się na nowo, aby wejść do Królestwa Niebieskiego. W ewangelii św. Jana narodzić się na nowo ma 2 znaczenia:

a. to radykalna przemiana życia będąca wynikiem zaufania Jezusowi. Jeżeli kogoś kocham to chcę dla tej osoby zmieniać się. Chcę dla tej osoby stwarzać w sobie jak największą przestrzeń. Chcę ją poznawać, by móc ją obdarowywać tym, co najlepsze. Ona stoi w centrum mojego życia i zawsze potrafię dla niej znaleźć czas.

Jaką zatem masz w sobie przestrzeń dla Jezusa? Jak wygląda Twoja przemiana życia – co konkretnie zmienia się jako owoc Twojej relacji z Jezusem? Być może ta przemiana jest robiona małymi krokami, ale one prowadzą do większej zmiany!

b. to życie duchowe będące darem od Boga. Jest ono darem, czyli nie musisz na nie zasłużyć. Jedynie co musisz zrobić, to odkryć ten dar i przyjąć go. Jest jeszcze jedna rzecz – warto abyś zadbał o ten dar, tak by się nie zmarnował. Warto z niego korzystać.

Czym jest dla Ciebie życie duchowe? Jak je odkrywasz? jak je rozwijasz?

2.Życie duchowe przychodzi jak wiatr – Duch Święty, kiedy chce i prowadzi, dokąd chce. Duch Święty przychodzi codziennie, również w niespodziewany sposób. Pomaga w podejmowaniu codziennego trudu, ale też zaprasza Cię do pewnego rodzaju spontaniczności – może czasem zmiany nawyku, przyzwyczajenia, starego sposobu bycia, otwartości na nowe – jeśli to nowe prowadzi do większego Dobra. Duch Święty zawsze prowadzi do Boga, ale każdego inną drogą. Każdy ma bowiem inną wrażliwość, inną historię życia, zatem też droga musi być odpowiednia – najlepsza dla tej jednej osoby.

Jaką masz w sobie wolność na poddanie się działaniu Ducha Świętego (aby nie mylić działania Ducha Świętego ze swoim subiektywnym odczuciem warto poddawać je obiektywizacji z mądrą osobą, kierownikiem duchowym, spowiednikiem…)? Co jest ciężarem dla Ciebie, który nie pozwala Ci na pójście za powiewem Ducha Świętego? Jaką masz odwagę na porzucenie tego ciężaru i co Ci może w tym pomóc? Pomyśl, jak będziesz czuć się, gdy tego ciężaru już nie będzie w Tobie a w jego miejsce wejdzie wolność przepełniona Duchem Świętym.

3. Bóg pragnie, aby każdy z nas miał życie wieczne, doświadczał go tu i teraz. Naszym zadaniem jest dzielić się tym doświadczeniem z innymi. Życie wieczne jest pełnią życia, jest życiem z Bogiem teraz. W czym dzisiaj, w jakich rozmowach, spotkaniach, w jakich zdarzeniach dostrzegasz działanie Boga? Podziękuj Mu za to.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).