J 5,1-16

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jerozolima w trakcie święta żydowskiego. Koło sadzawki jest pewien sparaliżowany człowiek, który choruje już od 38 lat. Do niego podchodzi Jezus.

Prośba o owoc medytacji: o nadzieję, którą daje Jezus

1. Choroba

W Ewangelii widzimy chorego człowieka. Możemy domyślać się, że ma problem z chodzeniem. Być może jest to jakaś dysfunkcja ruchowa. Z pewnością choroba uniemożliwia mu swobodne poruszanie się.

Spójrzmy na naszą rzeczywistość. Świat został sparaliżowany przez koronawirus. Wielu z nas jest być może pozbawionych pracy, ma ograniczony kontakt z rodziną, brakuje swobody poruszania się po mieście, między państwami.

Zobacz co Ciebie paraliżuje w twoim życiu?

2. Nadzieja

Człowiek leżący przy sadzawce cierpi na swoją chorobę już 38 lat. Nie może dostać się do sadzawki z wodą mającą moc uzdrawiania. Być może zaczyna tracić nadzieję. Wtedy przychodzi do niego Jezus i mówi <<Weź swoje nosze i chodź>>. Człowiek wstaje i idzie. Jezus przywraca mu chęć do życia.

Pandemia może odbierać nam nadzieję, wprowadzać w stan beznadziejności i bezsensowności. Od nas jednak zależy co wybierzemy: beznadziejność czy Jezusa, który daje nadzieję.

3.Jezus zauważył go …

Teraz Jezus Ciebie zauważa, On do Ciebie podchodzi tak jak podszedł do chorego. Pozwól sobie na spotkanie się z Jezusem tak, jak potrafisz.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).