J 10,22-30

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu. (CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jerozolima podczas żydowskiego święta Chanuka. Jest okres zimowy. W tym czasie jest tam Jezus. Chodzi po świątyni i rozmawia z Żydami.

Prośba o owoc medytacji: pragnienie bliskości z Jezusem

1. Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie!

Żydzi zarzucają Jezusowi, że trzyma ich w niepewności, potrzebują kolejnego potwierdzenia od Jezusa, że On jest ich wyczekiwanym Mesjaszem. Jezus im odpowiada: Powiedziałem Wam, a nie wierzycie. Wydaje się, że zarówno niepewność Żydów jak też ich wiara są niezależne od potwierdzeń, znaków Jezusa. Być może wiara nie wyklucza niepewności, ona też ma prawo się pojawiać. Ważne jest tylko co ja z nią zrobię, czym bardziej zajmę się w swoim życiu: niepewnością czy wiarą? Wiara jest aktem woli, świadomym wyborem człowieka (por. KKK 142-185). Im bardziej zaczynam kogoś poznawać, tym bardziej zaczynam ufać, wierzyć i czuć się bezpiecznie w obecności drugiej osoby. Każde spotkanie, nawet trudne buduje bliskość i każde spotkanie zaczyna się od spotkania się spojrzeń dwóch osób. Tak samo dotyczy to naszej relacji z Bogiem.

Jak dbasz o relację z Bogiem? Jak się z Nim spotykasz? Jak spotyka się twoje spojrzenie ze spojrzeniem Boga?

2. Moje owce są mi posłuszne. Ja je znam, a one podążają za mną.

Jezus zna swoje owce, zna ciebie i mnie. Poznawanie kogoś odbywa się między innymi przez słuchanie. Czyli kolejnym ważnym czynnikiem spotkania oprócz spojrzenia jest słuchanie. Jezus słucha ciebie: tego co mówisz, tego co czujesz, przeżywasz. Słucha tego, czego może werbalnie nie wypowiadasz, ale komunikujesz swoim zachowaniem. To bardzo intymna relacja. W Grecko-Polskim Nowym Testamencie to zdanie brzmi: Owce moje głosu mego słuchają. Również więc relacja owiec z Jezusem opiera się na słuchaniu. Relacja z Nim jest zatem oparta na słuchaniu, które rodzi wzajemne zaufanie, nie na lęku przed karą, że czegoś nie zrobiłem, że jestem niewystarczająco dobry. To relacja miłości, przyjęcia, akceptacji i stanowczości.

Jezus zna ciebie, słucha i słyszy ciebie. Co te słowa w tobie powodują, jakie rodzą uczucia, myśli? Jak ty słuchasz Jezusa?

3. Ja daję im życie wieczne i nigdy nie zginą, ani nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.

Jezus daje nam życie wieczne, z wcześniejszej perykopy dodatkowo wiemy, że życie w obfitości. Jesteśmy więc zaproszeni do ucztowania, do przeżywania radości i doświadczania pełni życia, które możemy doświadczać tylko teraz, w tym momencie. Martwienie się o jutro, czy myślenie o przeszłości pozbawia nas możliwości bycia tu i teraz. Tylko teraz jest chwilą, której możesz smakować. Jabłko zjedzone pozostawia wspomnienie, jabłko, które zamierzasz zjeść budzi oczekiwania co do smaku. Smakować, kosztować, wąchać, dotykać możesz je tylko w momencie jedzenia. Do tego mamy tez zapewnienie Jezusa, że nikt i nic nie jest w stanie oderwać nas od Niego.

Jak te słowa rezonują w tobie? Jak przeżywasz i doświadczasz swojego życia w tu i teraz?

Medytacja: Św. Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).