Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Maryja przebywa długą drogę prowadzącą przez góry, aby spotkać się ze swoją krewną Elżbietą. Chce podzielić sie z Nią radosną wiadomością. Po trwającej ok. 4 dni drodze dociera w końcu do domu Elżbiety. Pewnie jest bardzo zmęczona. Wita się z Elżbietą. Zaczynają rozmawiać. Spróbuj towarzyszyć Im w spotkaniu, posłuchaj Ich rozmowy, poczuj Ich głęboką radość.

Prośba o owoc medytacji: o głęboką radość ze spotkania z Bogiem

1. (…) Maryja wybrała się w drogę i spiesząc się poszła…. Maryja była już w ciąży, a mimo to decyduje się wyruszyć w daleką aż ok. 130 km drogę prowadzącą przez góry. Dodatkowo czyni to w pośpiechu. Dlaczego spieszy się? Dlaczego to spotkanie jest dla Niej tak ważne? Zastanów się jaką kobietą była Maryja, jakie miała cechy? Opuszcza swoją strefę bezpieczeństwa, by iść na spotkanie, ku Nowemu. Czego Maryja uczy Cię swoją postawą? Jakie sytuacje powodują, że wychodzisz poza swoja strefę bezpieczeństwa? Jakie dobro one rodzą?
2. Posłuchaj rozmowy Maryi i Elżbiety. Ich spotkanie jest wzorem głębokiego spotkania między ludźmi. One dzielą się tym, co dostały od Boga, dzielą się samym Bogiem. Są pełne radości, tej wewnętrznej. Z tej radości w łonie Elżbiety podskakuje dziecko. A jakie jest dziecko? Pełne zaufania, ciekawe świata, pragnące bliskości z druga osobą. Jakie jest Twoje wewnętrzne dziecko? Co i kiedy pozwala mu zaistnieć, obudzić się? Czy mu pozwalasz na to? Jak się z nim czujesz? Czego pragnie Twoje wewnętrzne dziecko?
3. … wszystkie pokolenia będą mnie nazywać szczęśliwą, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmogący. Maryja widziała działanie Boga w swoim życiu. Widziała, jakie konkretne dobra otrzymuje od Boga każdego dnia. To pozwalało Jej czuć się kochaną i szczęśliwą. Zauważ jakie dobra dzisiaj czy w ostatnich dniach otrzymałeś od Boga. W jaki sposób je przyjmujesz i co dalej z nim robisz?
4. Bądź z Maryją u Elżbiety przez 3 miesiące. Przypatruj się w co i w jaki sposób Maryja robi w domu krewnej, jak Jej pomaga, jak z Nią rozmawia, kiedy i jak milczy…

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę , czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus odchodzi od tłumu ludzi i wchodzi do domu. Tam uczniowie podchodzą do Niego i proszą Go, aby wyjaśnił im przypowieści, które przed chwilą mówił do ludzi. Zobacz być może niepewność, zmieszanie uczniów z powodu niezrozumienia słów Jezusa. Posłuchaj Jego wyjaśnienia. Pozwól sobie na udział w tej scenie.

Prośba o owoc medytacji: abym słuchał i słyszał co Jezus do mnie mówi

1. Uczniowie, którzy byli na co dzień z Jezusem nie zrozumieli Jego przypowieści. Czy Jezus mówił niezrozumiałym językiem? Czy też uczniowie pomimo, iż słuchali nie usłyszeli co powiedział? Mieli jednak w sobie pragnienie przyjęcia słów Jezusa i czuli się na tyle bezpiecznie przy Nim, że poprosili o wyjaśnienie. Jakie jest Twoje słuchanie i słyszenie siebie, innych i Boga? Pomyśl o sprawach, których nie rozumiesz i poproś Jezusa, aby Ci wyjaśnił.
2. … rolą jest świat, czyli każdy z nas. Zastanów się jaką rolą Ty jesteś. Jakie ziarna pozwalasz w sobie sadzić? Jakiej poddajesz się uprawie, pielęgnacji i komu?
3. Na świecie są dobre ziarna i chwast. Jest dobro i zło. Stąd poddawani jesteśmy stałej walce duchowej. Dotyczy ona nie tylko oczywistych wyborów między złem a dobrem, ale między dobrem pozornym, czy tez mniejszym a dobrem realnym, większym. Jak w Twojej codzienności wygląda walka duchowa i czego dotyczy? W jakich przestrzeniach jest Ci łatwiej rozeznać i wybrać większe dobro, a w jakich trudniej? Dlaczego?
4. Usiądź koło Jezusa i zasłuchaj się w to, co On Tobie chce powiedzieć. A może chcecie milczeć i po prostu być.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę , czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus wraz z uczniami jest w Judei, krainie częściowo pustynnej i rolniczej.  Idzie z Nimi do Jerozolimy. Zobacz drogę, pola. Przyjrzyj się jak idą, jak wyglądają. Może Ty też jesteś z Nimi. W pewnej chwili Piotr podchodzi do Jezusa i nawiązuje rozmowę, zadaje pytanie. Posłuchaj tej  rozmowy.

Prośba o owoc medytacji: o łaskę przylgnięcia do Jezusa

1. Piotr pyta się Jezusa, co uczniowie otrzymają za to, że zostawili wszystko i poszli za Nim. Piotr oczekuje konkretnych wymiernych korzyści. Może jeszcze nie potrafi ich sam dostrzegać, może sama obecność Jezusa jeszcze Mu nie wystarcza. Może jeszcze potrzebuje czasu, aby Jego serce w pełni otworzyło się na Miłość. Pomimo to jednak idzie za Jezusem. Jezus czymś Go pociąga, czymś Mu imponuje.

Zobacz jak w powyższym kontekście wygląda Twoja relacja z Jezusem. Jakie są Twoje oczekiwania? Jakich korzyści Ty oczekujesz z pójścia za Jezusem? Dlaczego za Nim idziesz? Czym Ciebie pociąga? Zadaj pytanie Jezusowi jak Piotr, co otrzymasz za to, że idziesz za Nim. Może już coś otrzymałeś? Posłuchaj odpowiedzi Jezusa.

2. … kto opuści dom, braci, siostry, ojca, matkę … stokroć więcej otrzyma (…). Czy Jezus chce, abyś wszystko rzucił, przestał zajmować się swoją rodziną, bliskimi? Czy może chodzi o to, by we wszystkich relacjach i działaniach On był na pierwszym miejscu? Wtedy nie będzie nieuporządkowanych przywiązań, nie będzie nieuporządkowanych uczuć, tego co zniewala, co pozbawia wolności, tego co nie daje prawdziwej radości. Nie chodzi oczywiście o to, by unikać bliskości z innymi ludźmi (bo bliskości wszyscy potrzebujemy), czy nie posiadać żadnych dóbr (one też są nam potrzebne), ale o to, by nie pozwolić sie manipulować przez te potrzeby, dobra i  w wolności, ze zdrowym spojrzeniem patrzeć co prowadzi mnie do większego Dobra i do czego zaprasza mnie Bóg. Zajrzyj w głąb siebie, zobacz na to, co jest jeszcze nieuporządkowane, pomyśl dlaczego jest Ci trudno zostawić to. Dostrzeż też te obszary, które są wolne i zobacz co Ci pomogło tu uzyskać wolność.  Porozmawiaj o tym z Jezusem.
3. Stań przy Jezusie. Popatrz na Niego. Może Jezus chce Cię gdzieś zabrać, coś pokazać, coś powiedzieć. Może chce po prostu na Ciebie popatrzeć, być z Tobą. Pozwól Jemu i sobie na to.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).

Tekst do medytacji: Mt 5,13-16

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Zobacz na stoku góry tłum ludzi. Jedni stoją, inni siedzą. Siedzi też tam Jezus. Ty też tam jesteś: siedzisz koło Jezusa. On patrzy w Twoje oczy  i mówi do Ciebie, do Twojego serca. Słuchaj Jego pięknych słów, zauważ jak Cię poruszają.

Prośba o owoc medytacji: o odwagę odpowiadania na Boże zaproszenia

1. Ty jesteś solą ziemi. Jezus mówi do Ciebie, że jesteś niezwykle cenny, wartościowy. On wzywa Ciebie, abyś był solą ziemi i nadawał smak świętości, miłości tam gdzie żyjesz, gdzie teraz jesteś. Co to dla Ciebie znaczy? Jak odpowiadasz na Jego wołanie?

2. Jesteś światłem, by oświecać ciemności, by dawać nadzieję i radość innym, by pokazywać działanie Boga.  W jaki sposób to czynisz? Gdzie? Dla kogo jesteś światłem? Do czego jesteś zaproszony?

Zastanów się kto jest dla Ciebie światłem? Dlaczego? Jakie przestrzenie Twojego życia potrzebują światła?

3. Wróć do obrazu: siedzisz u stóp Jezusa. Patrzycie na siebie. Słuchaj Jego słów (możesz wypisać z medytowanego fragmentu słowa, które Ciebie poruszają, a może Jezus wypowiada jeszcze inne słowa…). Słuchaj i patrz, jak docierają do Twojego serca, jak dotykają jego głębi, jak je przemieniają.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).

Tekst do medytacji: J 17,1-11a

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus jest wśród uczniów. Jest świadomy zbliżających się wydarzeń: męki i śmierci. W takiej chwili podnosi wzrok ku niebu  i zaczyna się modlić do swojego Ojca. Bądź z Jezusem i posłuchaj Jego modlitwy.

Prośba o owoc medytacji: o poznanie Jezusa

1. Ojcze, nadeszła godzina. Jezus jest świadomy swojego odchodzenia i wypełnienia woli Ojca. Wie, że do końca zrealizował swoją misję. Niekoniecznie odejście musi być dla Niego łatwe. Ma swoich przyjaciół, znajomych, do których zdążył się już przywiązać. Wie jednak dokąd  i dlaczego odchodzi.

– Wejdź w sytuację Jezusa. Odczuj to, co On mógł czuć. Spójrz na Jego misję i sposób w jaki ją spełniał.

– Jak jest Twoja misja? Jak ją realizujesz?

– Jeśli możesz i chcesz wyobraź sobie siebie samego tuż przed śmiercią. Popatrz na swoje priorytety, wartości, relacje, decyzje, na swój ostatni tydzień. Co zrobiłbyś tak samo, co zmieniłbyś w tym czasie patrząc z perspektywy odchodzenia?

2. Jezus mówi, że życie wieczne polega na poznaniu Boga i Syna Bożego (por. J 17,3). Życie wieczne nie jest zatem czymś co możemy osiągnąć kiedyś, w bliżej nie określonej przyszłości, czy też po śmierci. Jest życiem, którym możemy cieszyć się tu i teraz. Jak Ty poznajesz Jezusa i Boga Ojca? W jakiej relacji jesteś z nimi? Jaka jest Twoja radość z życia, z Twojej codzienności?

3. Popatrz na Jezusa modlącego się do swojego Ojca. Posłuchaj jak modli się w Twojej intencji, jak  prosi o to, czego Tobie potrzeba. On chce, abyś czuł się szczęśliwy i kochany. Jezus robi to z Miłości do Ciebie. Trwaj przy Nim.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).