Medytacja J 16, 5-11

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus cały czas przebywa z uczniami w  wieczerniku i przygotowuje ich do swojego odejścia i przyjścia Ducha Świętego. Zobacz wieczernik, spójrz na Jezusa i uczniów. Poczuj atmosferę tego miejsca, tych chwil żegnania się Jezusa. Bądź w wieczerniku razem z uczniami i Jezusem.

Prośba o owoc medytacji: o wewnętrzną zgodę na procesy oczyszczania, które zbliżają mnie do Jezusa

  1. Oczyszczanie.

Jezus musi odejść, by mógł przyjść Duch Święty, który ma dokonać sądu nad światem. Ten sąd nie polega na potępieniu świata, ale jego oczyszczeniu z grzechu, tak by świat stawał się zdolny do coraz bardziej obfitszego owocowania. Samo oczyszczanie nie jest procesem łatwym i bezbolesnym, ale prowadzi do jednania świata.

Każdy z nas jest poddawany takiemu procesowi oczyszczania, po to by następowała w nas coraz większa integracja poprzez zrozumienie i przyjęcie swojej historii życia, świata uczuć, odbierania rzeczywistości. Proces oczyszczania pozwoli nam żyć w coraz pełniejszej Bożej radości. Spójrz wgłąb siebie: jakie twoje przestrzenie potrzebują oczyszczenia, jakie twojej akceptacji? Pozwól na ten proces, on pomoże tobie żyć w większej wolności, radości w Bogu.

2. Dokąd idziesz?

Jezus mówi do uczniów, że nikt z nich nie pyta Go dokąd idzie. Zastanawiające jest to, że  uczniowie nie zadają pytania, jakby nie chcieli wiedzieć, lękali się wiedzieć. Poznawanie prawdy wymaga stawiania pytań. Wiara wymaga pytań. Nasze życie wymaga stawiania pytań. Tutaj może mieć ujście nasza ciekawość, tutaj może być ona dobrze spożytkowana. Ile nieporozumień w rodzinach jest dlatego, że nie pytamy się, tylko domyślamy się i oczekujemy, że inni też się domyślą. NIe domyślą się! Warto to przyjąć i zaakceptować. 

Pomyśl jakie pytania nosisz w sobie, jakie potrzebują odpowiedzi – od kogo? Jakie pytania chcesz zadać dzisiaj Jezusowi? Masz teraz czas – pytaj …

3. Jezus za chwilę odejdzie do swojego Ojca. Pobądź dzisiaj ze Zmartwychwstałym Chrystusem, tak jak potrafisz … On pragnie twojego towarzystwa.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54). 

/0 Komentarze/by

Medytacja J 14, 27-31a

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus jest ze swoimi uczniami.w wieczerniku. Zobacz to miejsce, jak wygląda, zauważ jak i gdzie są Jezus i uczniowie w tym pomieszczeniu. Spójrz na uczniów. Jezus mówi im o swoim odejściu. To nie musi być dla nich radosna wiadomość. Opuszcza ich ktoś bliski, ktoś komu ufają i kogo pokochali. Niekoniecznie muszą rozumieć słowa Jezusa, mogą nie wiedzieć czym jest pokój, który dostają od Niego. Bądź w tej scenie z uczniami i Jezusem.

Prośba o owoc medytacji: o doświadczenie pokoju, który jest wynikiem żywej relacji  z Chrystusem Zmartwychwstałym

  1. Strata i nowe.

Jezus przygotowuje uczniów do swojego odejścia. Musi odejść, bo kocha swojego Ojca i do końca wypełnia Jego wolę. Nie zostawi jednak uczniów samych, ześle im Ducha Świetego – Pocieszyciela (Paraklet – z greckiego parakletos, termin Janowy pozostający w związku z rzeczownikiem paraklesis „pocieszenie”, lecz o innym znaczeniu; zbliża się raczej do czasownika parakaleo: „wzywać ku sobie” (… ) by bronić oskarżonego. Słownik NT, Xavier Lon-Dufour SJ, s.464). Oni tego najprawdopodobniej nie rozumieją, nie wiedzą jeszcze że to odejście nie musi oznaczać straty, albo tylko straty, lecz jest związane z pozyskaniem,  otrzymaniem, darem czegoś nowego.

Podobnie jest w naszym życiu. Wielokrotnie nie rozumie my strat (różnych: egzystencjalnych, związanych z relacjami ludzkimi, materialnych, czy też rozwalających się naszych schematów, czy nawet wartości), których doświadczamy, może nawet nie potrafimy dostrzec cienia światła, które dociera w tych sytuacjach. Zobacz na straty, które przeżyłeś – co dzięki nim nowego zyskałeś? Porozmawiaj o tym z Jezusem.

2.  Pokój.

Pozostawiam wam pokój, obdarzam was moim pokojem. Pokój jest jednym z darów Jezusa Zmartwychwstałego. Nie oznacza on pokoju zewnętrznego, braku konfliktów czy wojen. Jego znaczenie wiąże się raczej z poczuciem wewnętrznego, głębokiego  bezpieczeństwa, źe jestem zakorzeniony w Chrystusie. Pokój jest więc dzieleniem się swoim darem wiary, życiem, radością wynikającymi z mojej relacji z Bogiem.

Co obecność Chrystusa wnosi w twoje życie, jakie dary dostajesz od Niego? Co jest twoim pokojem?  Gdzie go odnajdujesz? Jaki pokój dajesz innym? 

3. Zrozumienie.

Uczniowie nie rozumieją wszystkich słów Jezusa, ale On nie ma do nich pretensji. Wyjaśnia i daje prawo do nierozumienia. Czego ty nie rozumiesz w swoim życiu, czy w sprawach dotyczących wiary? Porozmawiaj o tym z Jezusem. Pytaj i czekaj na odpowiedź. 

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54). 

/0 Komentarze/by

Medytacja J 15, 9-17

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Jezus jest ze swoimi uczniami. Zobacz to miejsce: może są w jakimś pomieszczeniu – przyjrzyj się jak wygląda: jakie są meble, jakie kolory mają ściany a może jest piękna pogoda i rozmowa ma miejsce na dworze, na łące, wśród zieleni. Spójrz na uczniów, na ich postawę, zasłuchanie. Spójrz na Jezusa – w jaki sposób mówi, czy gestykuluje, jaki ma głos, w co jest ubrany. Jezus mówi o miłości, posłuchaj tej rozmowy. Może też tam jesteś …

Prośba o owoc medytacji: o doświadczenie Bożej miłości

1.Trwajcie w mojej miłości. 

To są słowa Jezusa. Możemy zadać sobie pytanie, może trochę prowokujące, dlaczego mam trwać w miłości Jezusa? Czy tylko dlatego, że tak jest napisane, czy z lęku jeśli nie będę trwać to z pewnością będę potępiony, czy może jest inny powód, może z powodu mojej miłości do Niego albo Jego Miłości do mnie? Pomyśl dlaczego w życiu codziennym trwasz przy kimś: czy dlatego, że łączy cię z kimś silna więź czy jest to obowiązek, którego nikt za ciebie nie zrobi i jesteś osobiście za coś odpowiedzialny czy jeszcze co innego? Trwanie przy kimś nie jest przymusem i ciężarem dla nas, a tym samym my nie jesteśmy jego niewolnikami, jeśli jest naszą decyzją, naszym świadomym wyborem, aby zachować większe dobro (choć nie jest to jednoznaczne ze stałym odczuwaniem przyjemnego stanu psychicznego). Jak jest z twoją więzią z Jezusem? Jakie motywację tobą kierują?

2. Nazwałem was przyjaciółmi, gdyż dałem wam poznać wszystko, czego dowiedziałem się od Ojca. 

Myślę, że masz przyjaciół, a przynajmniej jednego i nie mówię tu o Jezusie czy Maryi, ale o jakimś człowieku. Jak wygląda wasza relacja? Jak wyglądają wasze spotkania? Co sobie nawzajem dajecie? O czym rozmawiacie? 

W tym fragmencie Jezus nazywa ciebie przyjacielem, bo dał ci wszystko poznać. Spójrz jakie to niesamowite! Czyż bycie przyjacielem nie wpływa na sposób postrzegania naszej relacji z Nim? Czy nie bywa tak, że chcielibyśmy, aby Jezus za nas wszystko załatwił i zapewnił zdrowie, dobrobyt i wiele innych spraw? Ale czy od tego jest przyjaciel? Czy tego powinnismy szukać w przyjaźni? Poddaj teraz w tym kontekście rewizji swoją relację z Jezusem, przyjacielem. 

3. To wam nakazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

Św. Ignacy Loyola mówi, że miłość wyraża się bardziej czynem niż słowem. Dostrzeż teraz te gesty miłości, które dostajesz od innych ludzi (np. ktoś zrobił ci herbatę, podarował swój czas na rozmowę z tobą …)  i podziękuj za nie i za ludzi, których spotykasz na swojej drodze. Przez nich przychodzi do ciebie Bóg.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54). 

/0 Komentarze/by

Medytacja J 6,30-35

Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Kafarnaum, kilkutysięczna osada nad Jeziorem Galilejskim. Mieszkańcy zajmowali się rybołówstwem, rolnictwem, handlem. Może więc widać łodzie, sieci rybackie, stoiska handlowe, a gdzieś w oddali ludzi pracujących na polu. Ludzie z Tyberiady przypływają do tej miejscowości, aby odnaleźć Jezusa. Szukają Go i znajdują. Zaczynają rozmawiać z Jezusem, zadawać pytania – posłuchaj. Odnajdź się w tej scenie, może Ty też bierzesz udział w tej rozmowie. 

Prośba o owoc medytacji: abym bardziej ufał Jezusowi

1.Znaki.

Ludzie, którzy szukali Jezusa prawdopodobnie oczekiwali od Niego znaków większych niż te, które według nich otrzymali Izraelici od Mojżesza. Pytają się więc: co więcej możesz nam dać niż chleb z nieba. Te znaki mają ich dopiero przekonać do wiary w Boga. 

Warto zastanowić się dlaczego potrzebują znaków, prawdopodobnie coraz większych, by uwierzyć? Co takiego dzieje się w nich, że sama obecność Jezusa jest niewystarczającym znakiem? Jakie więc mają oczekiwania i czy rzeczywiście spełnienie tych oczekiwań pozwoli im uwierzyć w Boga? 

My również spójrzmy na siebie: jakich znaków potrzebuję i dlaczego, by wchodzić w głębszą relację z Bogiem? Ludzie, którzy żyją ze sobą, łączą ich jakieś więzi komunikują sobie swoja obecność przez różne znaki, które być może czasem jest łatwiej dostrzec niż te, które pochodzą od Boga. Jakie znaki potrafię dostrzec od Boga, który jest żywy, obecny cały czas i poprzez które komunikuje się ze mną? 

2. Pokarm duchowy.

Jezus mówi o sobie jako Chlebie Życia, którym każdy może się nasycić. Co jest twoim pokarmem duchowym w Twojej codzienności, co Cię karmi, co daje ci siłę do życia (może jakaś konkretna modlitwa, może cisza, może rozmowa, może jakaś książka albo spacer…)?

3. Spotkanie.

Wyobraź sobie, że Jezus pyta się Ciebie: co mam zrobić abyś chciał być w bliższej relacji ze mną? Co odpowiesz?

 

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54). 

/0 Komentarze/by