Stanąć w obecności Bożej: Bóg jest obecny tu i teraz.

Prośba ogólna:Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.(CD46).

Ustalenie miejsca, obraz do medytacji: Obrazem niech będzie opowieść Jezusa: zobacz króla w komnacie na jego zamku. Jak ta komnata wygląda? Jak wygląda król? Król postanawia rozliczyć się ze swoimi sługami. Przychodzi więc dłużnik, który jest winien 10 tyś. talentów (w przeliczeniu na wagę jest to co najmniej 340 ton! złota lub srebra). Nie ma z czego oddać więc król każe go sprzedać wraz z jego żoną, dziećmi i pozostałym majątkiem. Dłużnik prawdopodobnie wystraszył się. Pada na kolana i zaczyna błagać króla o litość. Król daruje mu dług i pozwala odejść. Dłużnik więc opuszcza królewski pałac. Wracając spotyka swojego dłużnika. Chwyta go i zaczyna dusić. Mówi mu, by oddał mu cały dług. Ten jednak nie daruje mu i wtrąca go do więzienia. Szybko o tej sytuacji dowiaduje się król i wzywa dłużnika. Pełen złości i gniewu król wydaje go katom, do czasu aż odda swój dług. Gdzie odnajdujesz się w tej scenie?

Prośba o owoc medytacji: abym pragnął przebaczać sobie i innym, tak jak Bóg mi przebacza

1. Przebaczenie.

W rozważanym fragmencie dłużnik błaga o litość swojego pana, by ten okazał mu cierpliwość i dał czas na oddanie długu. Pan daruje mu dług. Sytuacja nie jest jednak prosta. Sługa bowiem ma zaciągnięty tak wielki dług, że zdaje sobie sprawę, że nie będzie go wstanie oddać. Pan również to wie. Jednak daruje mu dług. Świadomie zgadza się na poniesienie straty.

Każde przebaczenie wiąże się z poniesieniem pewnej straty, z jej uznaniem, ze spotkaniem się z własnym bólem, cierpieniem. Być może dlatego jest ono trudne. Przebaczenie jest naszym aktem woli, czyli świadomą zgodą na poniesienie mojej straty i tym samym na darowanie winy drugiej osobie. Nie oznacza to jednak, że nasza rana nie będzie krwawić, że zapomnę o sytuacji. Tym bardziej przebaczenie nie jest pojednaniem, bo do tego jest daleka droga. Podobnie jak do odbudowy zaufania. Przebaczenie może oznaczać nawet zerwanie relacji. W przebaczeniu raczej chodzi o moje wewnętrzne nastawienie do drugiej osoby, żeby nie rosły we mnie uczucia, które będą mnie pobudzać do jakiegoś rodzaju zemsty, odegrania się na drugiej osobie, ale z coraz większym spokojem będę mógł powiedzieć, że dobrze życzę mojemu winowajcy.

a. Czym dla Ciebie jest przebaczenie? Co jest dla Ciebie największą trudnością w procesie przebaczania? Zobacz też co zyskujesz dzięki przebaczeniu? Jakie dobra zaczynają wówczas kiełkować?

b. Przebaczenie nie dotyczy tylko innych osób. Często sami sobie zarzucamy, że nie potrafiliśmy się inaczej zachować, że pozwoliliśmy się innym skrzywdzić. Spójrz w siebie: czy chcesz coś dzisiaj sobie przebaczyć? Przytul siebie i powiedz do siebie: przepraszam Cię, za to że …

2. Miłosierdzie Boże.

Bóg Ciebie kocha i On pierwszy wychodzi ku Tobie i przebacza Ci Twoje grzechy, przewinienia. Robi to z miłości, dla Niego przebaczenie to zawsze zysk, czyli wciąż na nowo nawiązywana relacja z człowiekiem. Spotkaj się z Jezusem tak jak potrafisz jako z tym, który przyjmuje Ciebie takim jakim jesteś, ze wszystkimi Twoimi trudnościami, jak i tymi radosnymi częściami.

Medytacja: Św.Ignacy zachęca w CD2 …Bo przecież nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę, czyli zostajemy tam, gdzie odczuwamy poruszenie… i nerwowo nie staramy się iść dalej, wszystkiego zaliczyć/odhaczyć.

Rozmowa końcowa: Rozmowę końcową, ujmując ją trafnie, należy odbyć tak, jakby przyjaciel mówił do przyjaciela, albo sługa do pana swego, już to prosząc o jaką łaskę, już to oskarżając      się przed nim o jakiś zły uczynek, już to zwierzając mu się ufnie ze swoich spraw i prosząc go w nich o radę. Odmówić Ojcze nasz.(CD54).